Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ονειροπόληση

  Ένα ταξίδι χωρίς παράθυρο μας έφερε  η καινούρια  άνοιξη Και ταξιδεύουμε τυφλά σ΄ ένα απέραντο ταβάνι τρένου Κι ούτε κάποια εικόνα...

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

Δημήτρης Π. Κρανιώτης "Παζλ"




Να γεννιέμαι στο δάσος
από νερό και χώμα.
Δέντρο να γίνομαι
σκορπίζοντας τα φύλλα.
Να αιωρούμαι ανίερα
ως παζλ στον αέρα.
Να με τρώνε τα πουλιά
ως ρυτίδες με χρώμα.
Ν’ αναζητώ
με “Silver Αlert”
δίχως όνομα,
εμένα.



Ο  Κώστας  Τσιαχρής  σχολιάζει  το  ποίημα  του  Δημήτρη Π. Κρανιώτη

Με  πέντε βουλητικά   εκφερόμενες  φράσεις, μορφικά  ασύνδετες  μεταξύ τους αλλά εσωτερικά  και  χρονικά  αλληλένδετες, αυτό  το λιτό  στιχούργημα- ανάπτυξη μιας υπαρξιακής  επιθυμίας, καταφέρνει να αφήσει μετά το πέρας  της ανάγνωσής του την  εντύπωση που επιδιώκει ο τίτλος του: την ολοκλήρωση μέσα  από  την περιδιάβαση στο  αποσπασματικό. Καλούμαστε λοιπόν να μείνουμε προσεκτικά σε κάθε ψηφίδα, να την εννοήσουμε στο  μοναχικό  της βίο μέσα στο σύνολο και ύστερα, αφού την εκλάβουμε ως βάση για τη διαπεραίωσή  μας στην επόμενη ψηφίδα, να την αφήσουμε να  προστεθεί  αβίαστα στο πλάτος της συνολικής εικόνας. Και βεβαίως είναι ευδιάκριτη εδώ μία ανάβαση από το γήινο  βάθος (σ’ αυτό παραπέμπει  η διαδικασία της γέννησης από δύο πρωταρχικά  γενεσιουργά  στοιχεία, όπως το νερό και το χώμα) στην επιφάνεια (απόληξη  της ζωοποιού  δράσης είναι  το δέντρο) κι από εκεί στο ύψος , με το μετεωρισμό του  δημιουργήματος σε  μια κομματιασμένη του εκδοχή («να αιωρούμαι ανίερα / ως παζλ στον αέρα). Παράλληλα, στην «ανίερη» συνάντηση  με το ύψος, γίνεται  αισθητή τόσο  η φθαρτότητα του μεταρσιωμένου  δημιουργήματος (γίνονται ορατές οι ρυτίδες) όσο και θνητότητά του (τρώγεται  εν τέλει από τα πουλιά). Αλλά εκεί ακριβώς αρχίζει ξανά η  αναζήτηση της  ταυτότητας, όταν πια  το ποιητικό  υποκείμενο  βεβαιώνεται  για  την απώλεια του  ήδη απελευθερωμένου  εαυτού του.




Ο Δημήτρης Π. Κρανιώτης είναι ποιητής με πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό του, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Εργάζεται ως Ιατρός Ειδικός Παθολόγος. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές : Ίχνη" (1985), "Πήλινα Πρόσωπα" (1992), "Νοητή Γραμμή" (2005), "Dunes (Θίνες)" (2007) , "Ενδόγραμμα" (2010), "Edda ('Εδδα) (2010) , "Illuzione (Ψευδαισθήσεις) (2010),  ενώ ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και ιστοσελίδες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου