Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ονειροπόληση

  Ένα ταξίδι χωρίς παράθυρο μας έφερε  η καινούρια  άνοιξη Και ταξιδεύουμε τυφλά σ΄ ένα απέραντο ταβάνι τρένου Κι ούτε κάποια εικόνα...

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Σαπφώ "Κύπρι και Νηρήιδες αβλάβην μοι" : Μετάφραση από τον Κώστα Τσιαχρή





Κύπρι  και] Νηρήιδες αβλάβη[ν  μοι
τὸν κασί]γνητον δ[ό]τε τυίδ᾽ ἴκεσθα[ι
κὤσσα ϝ]ο̣ι̣ θύμωι κε θέληι γένεσθαι
4πάντα τε]λέσθην,
ὄσσα δὲ πρ]όσθ᾽ ἄμβροτε πάντα λῦσα[ι
καὶ φίλοισ]ι ϝοῖσι χάραν γένεσθαι
δάιόν τ’ ἔ]χθροισι, γένοιτο δ᾽ ἄμμι
8μήποτα μ]ηδ᾽ εἴς·
τὰν κασιγ]νήταν δὲ θέλοι πόησθαι̣
ἔμμορον] τίμας, [ὀν]ίαν δὲ λύγραν
ἐκλάθοιτ]ο, ταῖσι π[ά]ροιθ᾽ ἀχεύων
12θῦμον ἐδάμ]να.





Κύπριδα Κόρες του Νηρέα

Δώστε να φτάσει δίχως βλάβη

ο αδελφός μου εδώ

κάντε να βγουν αληθινοί

οι πόθοι της καρδιάς του

Κι αν βγήκαν απ' το στόμα του ψεγάδια

ας τα γυρίσει όλα στον καλό το δρόμο

Ας γίνει για τους φίλους του χαρά

για τους εχθρούς φοβέρα

Αλλά σε μας ποτέ του τέτοιος .

Την αδελφή του να στολίσει με τιμές

κι ας πεταχτούν στη λήθη

τα πικρά τα πάθη

που άλλοτε του κεντούσαν την καρδιά

τον βούλιαζαν στη θλίψη


Κώστας Τσιαχρής

Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Ίβυκος "Ἔρος αὖτέ με κυανέοισιν" : Μετάφραση από τον Κώστα Τσιαχρή

Ἔρος αὖτέ με κυανέοισιν ὑπὸ
βλεφάροις τακέρ᾽ ὄμμασι δερκόμενος
κηλήμασι παντοδαποῖς ἐς ἄπει-
ρα δίκτυα Κύπριδος ἐσβάλλει·
ἦ μὰν τρομέω νιν ἐπερχόμενον,
ὥστε φερέζυγος ἵππος ἀεθλοφόρος ποτὶ γήρᾳ
ἀέκων σὺν ὄχεσφι θοοῖς ἐς ἅμιλλαν ἔβα.


Και  πάλι
κάτω  από τα  μαύρα  βλέφαρα
ο  Έρωτας  με  βλέπει
με τα  μάτια  του με  λιώνει
κάθε  λογής  τα  μαγικά  του φίλτρα 
με  πετούν
στ' απέραντα  της  Αφροδίτης  
δίχτυα
Τρομάζω  αληθινά
τον βλέπω να  καλπάζει 
σαν τ' άλογο   το  τροπαιούχο
που  ξαναμπαίνει άθελά του
γερασμένο   στο ζυγό
μέσα  στις  σκόνες 
για  να παραβγεί 
με τα  γοργότροχα  αμάξια 

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Nick Cave "Nobody's baby now" : Απόδοση στα ελληνικά από τον Κώστα Τσιαχρή





Έψαξα  μέσα  στις  γραφές  τις  ιερές
πασχίζοντας  να  ξεδιαλύνω  το  μυστήριο
του  Ιησού  Χριστού   σωτήρα
Διάβασα   τους  ποιητές  κι  αναλυτές
και  σε  βιβλία  για τη  φύση  των ανθρώπων
ακόνισα  την  τρυφερή  μου  πείρα
Σ'  όλο  τον  κόσμο   ολόγυρα  ταξίδεψα
για  μιαν  απάντηση  που αρνήθηκε  να  γυμνωθεί
Δεν ξέρω το γιατί
                                Δεν ξέρω   πως
αλλά  δεν  είναι  πια  η  αγάπη   κανενός


Την   αγαπούσα   τότε  και  μαντεύω
πως  ακόμη  τώρα  τη λατρεύω
κι είν' η δική  της  όψη  που  αντικρίζω
σαν πέφτει  μέσα  μου   μιας   σιγουριάς  το κέρμα
Ναι   ζει  μέσα  στο  αίμα  μου , μέσα  στο  δέρμα
Η  άγρια  κι αδάμαστη   ματιά  της
τα  ολοσκότεινα  μαλλιά  της
τα  χείλη τα  χειμερινά
όσο  η  πέτρα  τόσο  παγερά
κι  ήμουν  εγώ  ο άντρας  της
Αλλά  υπάρχουν  πράγματα
που  μήτε ο έρωτας  θα τ' αγκαλιάσει
Το   χέρι  της   κρατούσα  κάποτε
μα  τώρα  πια  κι αυτό μ'  έχει   ξεχάσει
Δεν   ξέρω το  γιατί
                              Δεν ξέρω  πως
Αλλά   δεν  είναι  πια  η αγάπη  κανενός


Τούτο  είναι  το  φουστάνι της
που  πιότερο   αγαπούσα   χτες
που 'χει   στο στήθος  του ραμμένες
βιολέτες   θαλασσιές
Και   τούτα  είναι  τα  γράμματά  μου
τα  πολλά
σκισμένα  από τα δάχτυλά  της
τα  λεπτά
κι  ήμουν εγώ  ο σκληρόκαρδος  άντρας  της
Μ' όλο  που  πάσχισα  το φάντασμά  της
να γκρεμίζω
κυλάει  μέσα  μου
ακόμη  τη  γνωρίζω
Δεν  ξέρω  το γιατί
                              Δεν  ξέρω  πως
Αλλά  δεν είναι  πια  η  αγάπη  κανενός