.jpg)
Λοιπόν εδώ που φτάσαμε
και σπρώχνει τη ζωή μας ένα αλλιώς
ίσως να μην το λογαριάσαμε
τα τέρατα γκρεμίζονται με φως
Ν' ανοίγουν τα παράθυρα
να μπαίνει μέσα χρώμα
να περπατούν τα ποιήματα
απ' την καρδιά στο στόμα
Εδώ που ρίχνουν μαύρο στην ελπίδα
και σημαδεύουν στο κεφάλι μας το γέλιο
εδώ που μεγαλώνει η ρυτίδα
τα τέρατα γκρεμίζονται με ήλιο
Ν' ανοίγουν τα ματόκλαδα
να μπαίνουν μέσα στίχοι
με μια μικρή αναπνοή
Από "Τα μαύρα αιμοσφαίρια"να πέφτουνε τα τείχη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου